“Bir ülkeyi tanımak istiyorsanız, o ülkedeki insanların nasıl öldüğüne bakın” demiş Albert Camus. O kadar doğru bir söz ki. Albert Camus’un söylediği sözden yola çıkarsak;
Kartalkaya’daki otel yangının da 78 ölü,
Soma maden faciası 301 ölü,
Ankara tren kazası 9 ölü,
Batı Karadeniz sel felaketi 97 ölü,
Amasra maden ocağında patlama 42 ölü,
Adıyaman ve Şanlıurfa’da sel felaketi 21 ölü,
Beşiktaş gece kulübünde yangın 29 ölü,
Ermenek’te 18 madenci madenin içinde boğularak öldü. Ve bu listeyi uzatabiliriz.
Çok uzak tarih değil, bunlar hepsi yakın tarih içerisinde yaşandı. Peki, bu kadar insanın hayatını kaybettiği facialarda sorumluluğu kim üstlendi. Hiç kimse.
Hatırlayalım, İzmit geçişi asma köprüsünde halatı koptu. Tek kişi bile hayatını kaybetmemişti. Buna rağmen kendini sorumlu tutan Japon Mühendis intihar etti.
Otel yangınında 78 can gitti. Bolu Belediyesi ile Kültür ve Turizm Bakanlığı biri birini suçluyor. Halen sorumlu ortada yok. Hiç mi, hiçbir zaman mı sorumluluğu olmaz
Belediye sadece otelin müştemilat kısmı alt kattaki 79 metrekare kafeye belge vermiş. 9 ayrı yere ise uygunluk belgesi vermemiş. Bu belgeyi almayan tesislerin ruhsatının iptal edileceğinin açık ve seçik belirtilmesine rağmen neden iptal edilmedi?
Kültür ve Turizm Bakanı Mehmet Nuri Ersoy aynı zamanda turizm şirketi ETS’nin sahibi. Yani, ‘Ersoy Turistik servisleri Anonim Şirketi’.
79 kişinin hayatını kaybettiği otelle ilgili ETS şirketinden puanlama yapılıyor. 8.4 puan veriliyor. Otel, ETS’de pazarlanmış. Faciadan sonra puanlama kaldırılıyor.
Otel müdürü ise Türkiye Turizm tanıtım ve geliştirme ajansı yönetim kurulu üyesi. Yanan otel tavsiye ediliyor. Bu işin başındaki kim? Bakan. Peki normal olan nedir?
Herhangi bir ülkede olsaydı istifa ile sonuçlanırdı.
Savunma sanayi ile övünülüyor. Avrasya’nın en büyüğü ne kadar övünsek azdır deniliyor. Bu kadar yakın tarihte insanlar savunmasız ve aciz kalarak göz göre, göre ölüyorsa, ‘Ne olur bizi kurtarın yanıyoruz’ diye feryatlar yükseliyor. Peki insanlarımızı savunabiliyor muyuz? Hayatları karartmayacaksak övünmeliyiz.
Ne güzel demiş Albert Camus: Bir ülkeyi tanımak istiyorsanız, o ülkedeki insanların nasıl öldüğüne bakın.
